B 42, dat klinkt als een aanduiding voor Duitse federale snelwegen, maar het is de bekroning van Johannes Gutenbergs drukkunst: de 42-regelige Bijbel met 1.282 pagina's. Het inkleuren van de artistiek gebogen initialen en onderverdelingen werd na het drukken door de verluchters gedaan. Op deze manier werd elk van de in totaal 180 gedrukte Gutenberg-bijbels een waardevol uniek exemplaar. Twee van de 49 exemplaren die wereldwijd bewaard zijn gebleven, zijn de grootste schatten van het Gutenberg-museum in Mainz, de hoofdstad van Rijnland-Palts. Ze kunnen onder glas in een verduisterde zaal worden bekeken.
In een tijd waarin bijbels met de hand werden geschreven en rijkelijk werden geïllustreerd, vooral in kloosters, werd Johannes Gutenbergs Zwarte Kunst aanvankelijk met argwaan bekeken. Maar de kwaliteit van zijn drukken kon de die van de manuscripten evenaren. Vandaag de dag behoren de Gutenberg-bijbels tot de mooiste boeken ter wereld.
Tijdens een rondleiding door het Gutenberg-museum kunnen bezoekers zelf proberen op de gereconstrueerde drukpers een bladzijde uit de bijbel te drukken. De vorm en het mechanisme van de door Gutenberg ontwikkelde houten pers doen sterk denken aan een wijnpers. Toen was drukken nog een ambacht waarvoor spierkracht nodig was. Gutenberg had 20 mensen in dienst voor het drukken van de bijbel.
Voordat Gutenberg de boekdrukkunst met beweegbare letters uitvond, werd papier op een blok voor houtgravure, met inkt bevochtigd, gelegd en gewreven totdat de letters op het papier waren overgebracht. Gutenberg verbeterde dit moeizame proces door de tekst in al zijn afzonderlijke delen op te splitsen: Hoofdletters en kleine letters, leestekens, afkortingen en lettercombinaties zoals die in de Middeleeuwen gebruikelijk waren.
Een kostbaar unicaat: een Gutenberg-bijbel in het Gutenberg-museum Mainz, Rijn-Hessen
Voor het drukken van een bijbel, bijvoorbeeld, maakte hij 290 verschillende metalen tekens. Hoe de afzonderlijke letters werden gegoten, wordt ook in het Gutenberg Museum gedemonstreerd. Dan wordt uiteindelijk duidelijk hoe ingenieus Gutenbergs uitvinding was.
Interessante tentoonstellingsstukken in het Gutenberg-museum Mainz, Rijn-Hessen
Buitenaanzicht van het Gutenberg-museum in Mainz in het Haus zum Römischen Kaiser, Rijn-Hessen
Er is echter niet veel bekend over het leven van Gutenberg. Het wordt als zeker beschouwd dat hij rond 1400 in Mainz werd geboren. Een vermelding in het kerkboek van St. Christoph bewijst dat hij daar werd gedoopt. Niet ver daarvandaan, op de hoek van de Christofstraße en de Schusterstraße, stond de boerderij "Zum Gutenberg", zijn naamgever, waar hij als zoon van de patriciër Friele Gensfleisch het levenslicht zag. Tegenwoordig is de Mohrenapotheke er gevestigd in een naoorlogs gebouw. Het "Hof zum Algesheimer" op de hoek van het Christofsgässchen en de Hintere Christofsgasse wordt beschouwd als het huis waar hij stierf.
Meer dan levensgroot staat hij in brons gegoten op een hoge sokkel op de Gutenbergplatz. De Latijnse inscriptie verraadt dat dit een Europees project was: "De Mainzer patriciër Johannes Gensfleisch werd in 1837 door de burgers opgericht met geld dat in heel Europa was ingezameld." Er zijn nu verschillende Gutenberg-monumenten in de stad. Het modernste staat vlak naast zijn doopkerk en toont hem bij de door hem ontwikkelde drukpers.
Vakwerkhuizen in het gezellige oude stadscentrum van Mainz, Rijn-Hessen
Belevingselementen in het Gutenberg-museum in Mainz, Rijn-Hessen
