Deutsches Eck met keizermonument

Wereldberoemd: waar vader Rijn moeder Moezel ontmoet De Duitse hoek

De vestiging van de Duitse Orde aan de samenvloeiing van Rijn en Moezel in 1216 gaf deze historische plaats de naam "Deutsches Eck". Koblenz dankt zijn naam aan de samenvloeiing van Rijn en Moezel - in de loop van de tijd werd “Castellum apud Confluentes”, Latijn voor “het fort aan de samenvloeiing”, de huidige naam Koblenz.

Het Kaiser Wilhelm-monument

Kort na de dood van keizer Wilhelm I ontstond het idee om een ​​monument op te richten voor de keizer, die na drie oorlogen de volledige eenwording van Duitsland had bewerkstelligd. Drie jaar later, in 1891, koos keizer Wilhelm II, de kleinzoon van de overledene, het Deutsches Eck in Koblenz als geschikte locatie. Om plaats te maken voor het monument werd een noodhaven gedempt, die destijds aan de monding van de Moezel lag. De German Corner is ontstaan ​​in zijn huidige vorm.

Op 31 augustus 1897 werd het door koper aangedreven monument voor keizer Wilhelm I ingehuldigd in aanwezigheid van keizer Wilhelm II.

Verwoest door artillerievuur in maart 1945, wijdde Theodor Heuss de berijdersbasis opnieuw in als een gedenkteken voor de Duitse eenheid in 1953. Tot 1993 troonde hier een vlaggenstok met de Duitse federale vlag. In het najaar van 1993 werd uiteindelijk een reconstructie van het monument op de sokkel gehesen. Het 37 meter hoge monument - trouwens, het ruiterstandbeeld van Kaiser Wilhelm I met alleen een genie is 14 meter lang - is nu een magneet voor meer dan 2 miljoen bezoekers per jaar en staat op de werelderfgoedlijst van UNESCO "Boven Midden-Rijn Valley "sinds 2002.

(Tip: de indrukwekkende kop van het oude keizerlijke monument is nog steeds te zien in het Middenrijnmuseum in Koblenz!)